Select Page

Ιστορικό

Η ίδρυση του Ελληνο-Αυστραλιανού Πολιτιστικού Συνδέσμου

Του ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ

Mαζευτήκαμε μερικοί φίλοι και γνωστοί, όχι βέβαια διανοούμενοι, αλλά με κάποιο ζήλο για τα γράμματα, το Μάη του 1969 και μελετήσαμε ένα προσχέδιο για την έκδοση ενός εκπολιτιστικού περιοδικού. Οι σκοποί της έκδοσης ήταν η κάλυψη του κενού που υπάρχει εδώ στους αντίποδες όπου ζούμε.

Το κενό αυτό δεν θα καλύπτονταν στο ακέραιο, αλλά το εκπολιτιστικό αυτό περιοδικό θα έπαιζε ένα σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του Ελληνικού πολιτισμού. Τα μελετήσαμε λοιπόν όλα και τελικά σκοντάψαμε στο οικονομικό. Το οικονομικό ήταν και ο λόγος που η προσπάθειά μας αυτή δεν πέτυχε. Ετσι λοιπόν η πρώτη του είδους αυτού προσπάθεια στους αντίποδες απέτυχε.

Ενα χρόνο αργότερα, οι ίδιοι περίπου φίλοι και γνωστοί, ονομαστικά οι: Αποστολάκης Λ., Νικολάκης Ν., Δεληγιάννης Π., Κυριακίδου Λ., Πεζάρος Ν., Καλάγκας Ι., Αμανατίδης Κ., Βλασόπουλος Ε., Σιδηρόπουλος Θ., Φίφης Χ., Ρούφας Γ., Παπανδρεόπουλος Π., Σώπασης Ι. και άλλοι αρκετοί, μαζευτήκαμε και αποφασίσαμε να ιδρύσουμε ένα Εκπολιτιστικό Σύνδεσμο που θα κάλυπτε τις ανάγκες της Παροικίας μας μέχρι ένα ορισμένο σημείο, δηλαδή τις εκπολιτιστικές ανάγκες.

Με τον τρόπο λοιπόν αυτό γεννήθηκε ο Εκπολιτιστικός Σύνδεσμος Μελβούρνης.

Πεπραγμένα

Στις 10 του Ιούλη 1970 έγινε η πρώτη συνεδρίαση και συστάθηκε η προσωρινή διοίκηση του Συνδέσμου. Στην ίδια συνεδρίαση αποφασίσαμε να ορίσουμε την ημερομηνία της πρώτης μας διάλεξης.

Το θέμα της διάλεξης ήταν «Πληθωρισμός – αίτια και συνέπειές του- κάτω από τις παρούσες οικονομικές συνθήκες». Το θέμα ήταν επίκαιρό και πολύ ενδιαφέρον. Την ομιλία ανέλαβε ο κ. Κυριάκος Αμανατίδης, πτυχιούχος του Πανεπιστημίου Μελβούρνης. Η ημερομηνία καθορίστηκε η 18η του Οκτώβρη.

Η 18η Οκτώβρη, παρ’ όλες τις ελλείψεις της, στέφθηκε από επιτυχία και απέδειξε έμπρακτα ότι ήταν αναγκαίο να υπάρχει στην Παροικία μας ένας Σύνδεσμος του είδους αυτού.

Τον Φεβρουάριο του 1971 η Διοίκηση του Συνδέσμου θεώρησε σκόπιμο να υποδείξει τις σκέψεις της γύρω από τον έρανο για την Εδρα των Νεοελληνικών και να βοηθήσει τον ιερό αυτό σκοπό. Σαν αρχή είμασταν κατά του εράνου, αλλά αφού ο έρανος άρχισε, δεν φέραμε κανένα εμπόδιο. Απεναντίας βοηθήσαμε όσο μας ήταν δυνατό και προσφέραμε 800 δολλάρια.

Αργότερα, τον Ιούνη του 1971 δώσαμε διάλεξη με θέμα «Το γλωσσικό μας ζήτημα», μια ιστορική αναδρομή στην εξέλιξη της δημοτικής. Το θέμα είχε μεγάλη επικαιρότητα και ενδιαφέρον μια και το διάστημα αυτό τα Νεοελληνικά ήταν το φλέγον ζήτημα της Παροικίας. Ομιλητής ήταν και πάλι ο κ. Κ. Αμανατίδης και μετά την ομιλία έγινε και μια συζήτηση γύρω από τον έρανο.

Τον Σεπτέμβρη του 1971 έγιναν νέες εκλογές για νέα διοίκηση. Η νέα διοίκηση ακολούθησε την ίδια περίπου γραμμή όπως και η προηγούμενη. Μετά τον Σεπρέμβρη του 1971 η διοίκηση άρχισε να σκέφτεται για την έκδοση ενός οργάνου που θα βοηθούσε πιο πολύ στην ανάπτυξη του έργου του Συνδέσμου.

Στην αρχή σκεφτήκαμε να εκδώσουμε μια ποιητική ανθολογία των αποδήμων ποιητών μας. Κάναμε όλες τις αναγκαίες προσπάθειες για τη συλλογή της ύλης. Η ύλη όμως δεν συγκεντρώθηκε και μετά από αρκετό διάστημα ξανασυζητήθηκε το θέμα αυτό και μείναμε σύμφωνοι πως μιας και δεν μπορούμε να βρούμε την απαιτούμενη ύλη θα ήταν καλλίτερα να εκδόσουμε ένα περιοδικό.

Στις 14 Νοέμβρη δώσαμε άλλη μια διάλεξη με ομιλητή τον κ. Π. Παπανδρεόπουλο και με θέμα «Οι επικοινωνίες δια μέσου των αιώνων». Ο κ. Παπανδρεόπουλος χειρίστηκε το θέμα με μεγάλη επιτηδειώτητα και κατέπληξε τους παρευρισκόμενους με τις επεξηγήσεις που έδωσεν σε ένα τόσο ωραίο θέμα. Ας σημειωθεί εδώ ότι ο κ. Παπανδρεόπουλος είναι υφηγητής Τηλεπικοινωνιών στο Πολυτεχνείο της Μελβούρνης και επομένως αρμόδιος στα θέματα του είδους αυτού.

Την 1η του Οκτώβρη 1972 έγινε η ωραία διάλεξη για τον Γιώργο Σεφέρη – βραβείο Λογοτεχνίας Νόμπελ για το έτος 1963. Στην διάλεξη αυτή μιλήσανε τρεις ομιληταί: οι κ.κ. Π. Δεληγιάννης, Κ. Αμανατίδης και Χ. Φίφης. Επίσης έγιναν απαγγελίες ποιημάτων και παίχτηκαν μελωποιημένα τραγούδια του Σεφέρη.

Μέχρι τα τέλη του 1972, ο Εκπολιτιστικός Σύνδεσμος οργάνωσε μια σειρά διαλέξεις, έκανε μερικές εκδρομές, έδωσε μερικές χορευτικές εσπερίδες και γενικά έδωσε σάρκα και οστά στην ύπαρξή του.

Στις αρχές του 1973 το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου συζήτησε και την ψήφηση ενός Καταστατικού που θα είναι και ο καταστατικός χάρτης του Συνδέσμου. Ετσι λοιπόν σήμερα έχουμε και το Καταστατικό μας το οποίο μας καθορίζει επίσημα την εκπολιτιστική μας πορεία.

Τον Μάρτη του 1973 προσφέραμε τσάι στην Κοινοτική αίθουσα και ο κ. Χ. Σεφέρης μίλησε για την σύγχρονη Ελληνική Μουσική.

Τον Οκτώβρη του 1973 οργανώσαμε μία ακόμα διάλεξη με θέμα «Κρυμμένες αλήθειες κάτω από τα σύμβολα και την αληγορία. Οι πυραμίδες και το αίνιγμα της μεγάλης Σφίγγας». Το θέμα ήταν περίπλοκο. Αλλά είχαμε καλή επιτυχία και ο ομιλητής κ. Κοντός έδωσε ωραίες εξηγήσεις.

Από τον Οκτώβρη 1973 και εδώ ο Σύνδεσμος ασχολείται με την έκδοση του περιοδικού. Οι εργασίες προχωρούν σιγά βέβαια, αλλά σταθερά και τώρα, μέσα του 1974, σας παρουσιάζουμε την έκδοση αυτή και ελπίζουμε αυτή να είναι και η αρχή μιας λαμπρής εκπολιτιστικής κίνησης στην Παροικία μας. Ευχόμαστε δε όπως το περιοδικό μας αγκαλιάσει όλη την Παροικία. Ονειρο και φιλοδοξία μας είναι όπως οι «Αντίποδες» κατακτήσουν κάθε ελληνική οικία.

ΣΗΜ: Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την πρώτη έκδοση του περιοδικού “Αντίποδες” (1974)